ΟΜΑΔΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΟΠΕRA
Η Ομάδα ΟΠΕRΑ ιδρύθηκε το 2000. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των αναζητήσεων και των παραστάσεών της είναι ότι τα επιμέρους στοιχεία, όπως ο λόγος, η μουσική, το τραγούδι, η κίνηση δεν υπακούουν σε μια δεδομένη ιεραρχία, αλλά άλλοτε δομούνται με βάση μια μουσική παρτιτούρα, άλλοτε θεατρική, κινησιολογική κλπ. Επίσης η συνεχής αλληλοδιείσδυση αυτών των στοιχείων προσφέρει νέες, πλούσιες σε μορφή και περιεχόμενο εκφραστικές εικόνες.
Ο πυρήνας της ομάδας αποτελείται από απόφοιτους της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Εμπρός, με κοινές καλλιτεχνικές καταβολές και στόχους. Η καθοδήγηση γίνεται από τον συνθέτη – σκηνοθέτη Θοδωρή Αμπαζή.
Μέλη της ομάδας ΟΠΕRΑ είναι: Τζωρτζίνα Δαλιάνη (ηθοποιός), Δανάη Σαριδάκη (ηθοποιός), Φανή Παναγιωτίδου (ηθοποιός), Ασπασία Παπαιωσήφ (ηθοποιός), Αλέκος Αναστασίου (φωτιστής), Ελένη Μανωλοπούλου (σκηνογράφος), Σταυρούλα Σιάμου (χορογράφος), Θοδωρής Αμπαζής (συνθέτης-σκηνοθέτης) Ειρήνη Τσακίρη (Μονωδός), Κώστας Κορωναίος (ηθοποιός).
Μόνιμοι συνεργάτες της ομάδας είναι: Νέστωρ Κοψιδάς (ηθοποιός), ‘Ελσα Ανδριανού (θεατρολόγος), Στάθης Αθανασίου (κινηματογραφιστής), Σταύρος Γασπαράτος (μουσικός), Βασίλης Μπράμης (βοηθός σκηνοθέτη), Αλέξανδρος Τσιλφίδης (μουσικός).
Ήδη από την πρώτη μας παραγωγή, τις Σοφολογιότατες του Μολιέρου, που υπήρξε και η δυναμική είσοδος της ομάδας στο ελληνικό θέατρο, οι παραστάσεις μας στοχεύουν στην αναζήτηση διαφορετικού ύφους, με συγκεκριμένο κάθε φορά στόχο, ενώ παράλληλα το ρεπερτόριό μας διακρίνεται για την ευρύτητα της θεματολογικής και δραματουργικής στοχοθεσίας του· έρευνα φόρμας, σύζευξη λόγου και μουσικής, εξέλιξη των επιμέρους σκηνικών μας μέσων, υποκριτικών, μουσικών, κινησιολογικών κ.λπ.
Με την τελευταία παραγωγή μας Ο Μισάνθρωπος κλείσαμε έναν κύκλο 10ετούς παρουσίας στη θεατρική σκηνή, ερευνώντας τον ποιητικό λόγο του Μολιέρου. Στην προηγούμενη, τις Τέσσερις εικόνες αγάπης (του Λούκας Μπέρφους)δουλέψαμε πάνω στο κύριο συστατικό της θεατρικής τέχνης : τη σχέση· στον Jeff Koons (του Ράϊναλντ Γκετς) διερευνήσαμε τα όρια της δράσης του λόγου, μονολογικού και χορικού· στο Liebestod (της ομάδας) επιδιώξαμε την αντιπαράθεση μεταξύ θεάτρου, μουσικής, χορού και βίντεο ως αυθύπαρκτων και ολοκληρωμένων δομών· στις Τρεις αδελφές (του Άντον Τσέχωφ) και στο Ο Ιάκωβος και ο αφέντης του (του Μίλαν Κούντερα) ανιχνεύσαμε τους όρους της σκηνικής αφήγησης· στο Κοίτα με (συλλογή έργων των : Βασίλη Ραΐση, Αλέξη Σταμάτη, Τόνι Κούσνερ, Γουίλιαμ Φιν, Τζων Γκαρ, Στρατή Πασχάλη) αναπτύξαμε σύγχρονες εικόνες μουσικού θεάτρου σε πυκνή δομή.
Το γεγονός ότι η δουλειά μας διοχετεύεται σε διαφορετικό, αλλά κάθε φορά συγκεκριμένο, ερευνητικό πεδίο συντελεί στην εξέλιξη της ομάδας και αποτελεί προϋπόθεση και λόγο της περαιτέρω πορείας της.
Σημαντικό χαρακτηριστικό σε όλη μας τη δεκαετή πορεία είναι η θερμή αποδοχή των παραστάσεών μας τόσο από το κοινό όσο και από την κριτική.
